Nighthunting deel 2

Lieve mensen,

7 juli was het weer zo ver, nighthunting. Eigenlijks niet wetend wat er staat te verwachten ben ik samen met Dineke, Mellanie, Patrick en Fred naar Giporosso gegaaan. We hebben de auto om de bocht geparkeerd en zijn lopend naar het bekende straatje gegaan. Al snel kwamen we in aanraking met 2 jonge vrouwen, een vrouw van 20 en een vrouw van 23. De vrouw van 23 had al een zoontje van 5 en een half, dit zoontje heeft ze uit haar vorige relatie. Beide vrouwen hadden werk voordat ze als prostitués eindigde. De ene werkte al huisvrouw en kreeg ongeveer 1500 frank per maand dat is ongeveer €1.50 ook hier werd ze niet goed behandeld en stopte ze met werken. De andere vrouw werkte in een fabriek maar deze werd gesloten. Beide hadden ze geen andere keus. 

Beide meiden waren in het begin van het gesprek afwachtend, wat kunnen we vertellen en wat niet. Maar uiteindelijk waren ze erg open over wat ze meegemaakt hebben etc. De vrouw van 20 heeft 2 maanden in de gevangenis gezeten voor prostitutie. Hier werd ze als grofvuil behandeld, ze werd geslagen, geschopt door de politie want dat is tevens hun straf. Ik was hier zo door geraakt omdat deze 2 meiden niet anders konden dan als prostituée aan het werk te gaan, dat is toch al hun straf? Maar de politie denkt hier anders over. Deze vrouw kreeg maar 1 beker water in 4 dagen en 1 keer per dag te eten. Hoe is dit mogelijk? 

Deze 2 vrouwen zijn zulke mooie vrouwen, vrouwen met erg veel potentie, maar ook erg slim. Beide meiden vertelde dat ze wel alles veilig deden omdat ze bang zijn voor ziektes zoals HIV, maar ook om weer zwanger te raken. 

We hebben de vraag gesteld ‘als je een man tegen komt die jou accepteert zoals je bent en verder een leven met je wilt opbouwen sta je hier voor open?’ De vrouw van 20 antwoordde meteen ‘ja’, maar de andere vrouw had zoveel meegemaakt waardoor ze geen man meer vertrouwde en geen man wilde in haar leven. Toen vertelde Dineke haar verhaal, en na het vertellen van haar verhaal zei het meisje ‘ik ben van gedachte veranderd’ ‘ik ben niet alleen’. 

We hebben gevraagd of ze God kende, die kende ze. Maar ook alleen maar op de zondagen dan vragen ze om vergeving en that sit. We hebben verteld dat God hun ziet maar niet alleen God wij ook en dat we voor ze blijven bidden en we kregen al direct te horen dat ze ook voor ons wilde bidden.

Na ander half uur te hebben gepraat met beide meiden, zijn we naar huis gegaan. De meiden wilde ons begeleiden maar de auto en dat is voor in deze wereld erg bijzonder omdat ze dit niet doen. We hebben een telefoonnummer gegeven zodat Fred ze kan volgen en we kregen allemaal een dikke knuffel. Ik denk oprecht dat we deze 2 mooie vrouwen een stukje ingeving hebben kunnen geven over ons leven maar ook over dat God ons ziet. 

Carmen